Wereldeters. Het boek om je kinderen werkelijk alles te laten eten. Een uitgave in eigen beheer van Marjolein de Vlaam met Uitgeverij Wereldeters.

In Lof Magazine (voor vrouwen met ambities) nr. 21 (december 2011/januari 2012) las ik er al een artikel over, maar pas onlangs, toen ik het nog een keer las, zag ik de mogelijkheden en het briljante van dit ontzettend leuke, mooie en praktische boek.

Ik denk dat er heel veel ouders zijn die het volgende probleem herkennen – en natuurlijk ook een heleboel niet, want er zijn vast genoeg kinderen die al in de luiers van een lekker olijfje of sushi’tje smikkelden! Als eindelijk de fase van het simpelweg niet willen eten voorbij is en je je gaat verheugen op normale maaltijden met misschien wel weer eens iets gewaagders dan vlees, aardappelen en groente of de geijkte pastamaaltijd, dan valt dit vaak nog vies tegen. Alles wat er anders uitziet, anders ruikt en ook nog eens anders zou kunnen smaken, wordt met veel gezucht, gekreun, gekrijs en gezeur verwelkomd aan tafel en staat vaak garant voor een niet zo gezellige maaltijd. Een maaltijd waarvoor je je soms best hebt staan uitsloven en waar je je zelf erg op had verheugd, maar waar de gezinsleden van onder de 18 vaak heel anders over denken.

Met soortgelijke taferelen had ook Marjolein de Vlaam te maken. Ze vertelt in de inleiding van haar boek dat ze vaak gek werd van het gezeur aan tafel van haar drie “echt heel leuke” kinderen (inmiddels 9, 12 en 15 jaar), die vaak met een blik op het eten al wisten dat ze het niet lekker vonden, zonder zelfs maar te proeven! Klinkt dit bekend? Voor mij wel. Marjolein kreeg op een dag een briljant idee dat heeft geleid tot haar boek Wereldeters. Een leesboek, kijkboek en kookboek in één. Ze maakte gerechten uit alle uithoeken van de wereld en zocht bij ieder gerecht en ieder land allerlei wetenswaardigheden die ze vertelde en voorlas tijdens het eten van het betreffende gerecht. Haar kinderen staakten hun protest, ze luisterden geïnteresseerd en ondertussen aten ze hun borden leeg. Ze kreeg steeds meer verzoeken van haar kinderen voor “uitstapjes” naar nieuwe landen en haar kinderen vertelden er over aan hun vriendjes.

Deze ideeën heeft zij verder uitgewerkt en in november 2011 verscheen haar boek met daarin uit tien landen (India, Japan, Zuid-Afrika, Indonesië, Hawaï, Marokko, Italië, Mexico, Suriname en Spanje) recepten. De recepten zijn simpel, duidelijk en samengesteld met verse producten, aangepast aan de smaak van kinderen. Want kinderen leren iets pittigs te eten, betekent natuurlijk niet dat de vlammen uit hun kelen moeten slaan. Van ieder land worden allerlei wetenswaardigheden en leuke weetjes verteld, voorzien van mooie, kleurige plaatjes. De recepten staan in een apart schriftje dat achterin is toegevoegd – handig voor tijdens het koken, want zo wordt het mooie boek niet vies – en er zitten ook losse paspoortjes met stickervellen bij, zodat na iedere maaltijd die goed is opgegeten, de kinderen een sticker kunnen plakken bij het land waar ze die avond geweest zijn. So far so good. Een mooi boek, lekkere recepten, leuke gadgets en de schrijfster bereikte er ‘wonderen’ mee bij haar eigen kinderen: “haar kinderen staan nu open voor alle gerechten en zijn wereldeters geworden. Natuurlijk vinden ze niet alles even lekker, maar er is geen gedoe meer aan tafel.”

Maar werkt het ook echt?

Er is maar een manier om hier achter te komen. Zelf aan de slag. Het boek werd inderdaad enthousiast ontvangen door mijn kinderen (5, 8 en 10) en ze wilden best een land en gerecht uitkiezen. Het land van bestemming werd Hawaï en na wat discussie over het gerecht (quiche Hawaï, gebakken Mahi Mahi-filet of Loco Moco) werd vrij eensgezind gekozen voor de Mahi Mahi-filet: vis met een stevige structuur in soja gemarineerd met peultjes en noedels. De Mahi Mahi vis was niet op voorraad bij de visboer, maar er worden ook alternatieven genoemd in de vorm van tonijn of dorade. Wij kozen tonijn en de peultjes werden vervangen door sugarsnaps. Iedereen droeg zijn steentje bij aan de voorbereidingen. Met koken en met tafeldekken. Ze kregen opdracht uit het hele huis spullen in het Hawaï thema te verzamelen. Dit leidde tot bloemenslingers uit de verkleedkist, schelpen uit hun verzamelingen, bloemen uit de kamer en hun Stitch knuffels uit Disneyland (van de Disneyfilm Lilo en Stitch die zich op Hawaï afspeelt). Tot zover een groot succes, maar ik hield mijn hart vast voor de tafelgang, want vooral mijn jongste kan al van vijf meter afstand zien, ruiken en schreeuwen dat hij iets helemaal niet lekker vindt! Maar het ging goed. Ze gingen inderdaad zonder lange gezichten aan tafel, lieten zich opscheppen en begonnen met eten, terwijl ik wat voorlas uit het boek en we van alles bespraken over Hawaï. Het eten was heerlijk en de maaltijd verliep van een leien dakje. Dit smaakte naar meer. Een week later werd gekozen voor Spanje en het gerecht was gazpacho – een goede keuze, aangezien de mussen van het dak vielen van de hitte – en de voorbereidingen gingen wederom soepel en met hulp van kleine kinderhandjes. Maar of het nu door de hitte kwam of door wat anders, het ging er niet heel van harte in. Ze deden wel hun best, maar het kon ze alle drie niet echt bekoren. Misschien kwam het omdat ik vergat om voor te lezen uit het boek.

Ook van mijn zusje, die ik het boek cadeau deed om uit te proberen met haar zeer kieskeurige vijfjarige, hoorde ik jubelende geluiden: “Het werkt, hij koos Moksi alesi uit Suriname. Hij hielp met klaarmaken en griezelde toen van de garnalen die er door gingen, maar hij heeft zijn bord helemaal leeggegeten inclusief de garnalen!” De volgende dag vroeg hij wat ze nu zouden gaan maken. Ondertussen hebben ze daar ook de boboti gegeten uit Zuid-Afrika…

Het lijkt echt te werken. Voortaan eten wij ieder weekend een gerecht uit Wereldeters!

 Wereldeters. Leesboek, kijkboek en kookboek in één.

ISBN 978 90 817 7420 8. 192 pp. Boordevol mooie kleurenillustraties. Met los te gebruiken receptenschrift en paspoorten met stickervel achterin bijgevoegd. € 19,95. Verkrijgbaar via de website, bol.com en in de boekhandel. NB: meer paspoortjes en stickers zijn los te bestellen via de website.

Meer weten? Kijk op www.wereldeters.nl. Marjolein de Vlaam heeft alweer plannen voor een nieuwe uitgave, dus houd de website ook daarom in de gaten.