Tag: Turks fruit

• Zomer lezen…

  

  Het is weer – of liever gezegd allang en nog steeds – zomer… Lekker lezen in de zon, schaduw, aan de picknicktafel, in de auto, op het strand, in de tuin. Deze zes boeken las ik de afgelopen tijd en wie weet krijg je na het lezen van mijn mini-recensies ook zin om er een of meer van te lezen…Enjoy…

  De cactus – Sarah Haywood
  Heerlijk vrouwen feelgood zomer leesboek dat er ook nog eens prachtig uitziet; en dat trouwens ook prima wegleest in hartje winter! De stekelige Susan die een flinke gebruiksaanwijzing heeft, heeft het liefst overal controle op. Als dit door een aantal ingrijpende gebeurtenissen in haar leven niet meer lukt, heeft dit hilarische, interessante, soms pijnlijke en levensveranderende gevolgen voor haarzelf en de mensen om haar heen. Debuut van Engelse schrijfster (The Cactus) – De Fontein, 384 pp.
  * Lees ook: De schaduw van mijn moeder (Nikola Scott)

  De ommegang – Jan van Aken
  Prachtige historische roman over de mogelijkheden en beperkingen van het geheugen, die een kleurrijk en gedetailleerd beeld schetst van het leven in de middeleeuwen, waarin kennis, macht en rijkdom hand in hand gaan met ketterij, geloof en angst. Isidorus van Rillington, kloostervondeling, geneesheer, bouwmeester en geheugenkunstenaar, stilt zijn honger naar kennisdoor begin vijftiende eeuw door heel Europa en ver daarbuiten te reizen, terwijl hij de opgedane kennis opslaat in de gebouwen van zijn geheugen, waardoorheen hij dagelijks een ommegang maakt om de kennis bij te houden. Deze kunst en kennis brengen hem avontuur, rijkdom, inzicht en invloedrijke vrienden, maar uiteindelijk ook het inzicht dat ze een keerzijde hebben.
  Ingekorte versie van mijn recensie voor NBD Biblion – Querido, 628 pp.
  * Lees ook: De bekeerlinge (Stefan Hertmans)

  Pieces of her – Karen Slaughter
  Spannend, rauw, snel, keihard. Karen Slaughter heeft weer een lekker boek geschreven. Nadat de lunch met haar moeder voor haar 31^e verjaardag is geëindigd in een schietincident met drie doden, komt Andrea Cooper (Andy) er al snel achter dat haar moeder meer is dan de doorsnee moeder en charmante spraaktherapeute die net hersteld is van borstkanker. Voordat ze het goed en wel beseft, is Andy op de vlucht met haar moeders geheim waarvan zij zelf niet eens weet wat het is. Terwijl Andy door Amerika rijdt, overlevend op instinct en gezond verstand en zoekend naar antwoorden, vraagt ze zich af of ze haar moeder ooit nog kan vertrouwen.
  Engelse versie die ik las, is pas in augustus op de markt, maar gelukkig ligt de Nederlandse vertaling, Gespleten, al in de boekhandel! Harper Collins, 480 pp.

  Bestseller Boy – Mano Bouzamour
  Gekocht in een opwelling – enigszins getriggerd door de ophef rondom de onterecht gebruikte quote. Geen spijt van gehad. Een boek van deze tijd, geschreven door een Jan Wolkers van deze tijd. Geeft kijkje in het snelle leven van een jonge bestsellerauteur die met een been in de Marokkaanse cultuur van zijn familie staat en met het andere volop in het succesvolle, Amsterdamse glamour leven waar drugs, seks en een grote bek slechts een tijdelijke bevrediging geven.
  Lees dit boek en je voelt je weer die twintiger met de wereld aan je voeten – Prometheus, 300 pp.
  * Lees ook: Turks fruit (Jan Wolkers), Hajar en Daan (Robert Anker)

  De verdwijning van Josef Mengele – Olivier Guez
  Kocht het voor manlief – met grote fascinatie voor alles wat met WO II te maken heeft – en vanwege mij eigen voyeuristische trekjes om van alles te willen weten over geruchtmakende personen (positief en negatief). Over Josef Mengele gingen en gaan vele verhalen de ronde en zijn figuur en praktijken stonden model voor bekende films (o.a. The boys from Brazil, Marathon man, The German doctor). Dit boek beschrijft hoe Josef Mengele wegkwam uit Europa en de rest van zijn leven leidde in Zuid-Amerika. Ongelofelijk dat dit kon, bizar om te lezen hoe hij daar zijn gedachtegoed kon uitdragen onder vele gelijkgestemde zielen. Veel feiten, vermengd met de fictieve vrijheid van de auteur. Geeft ook mooi tijdsbeeld van de na-oorlogse wereld en de ontwikkelingen in Zuid-Amerika. Leest als een trein, heel interessant. Auteur is er goed in geslaagd om het evenwicht tussen historie, feit en fictie aan de ene kant en de beschrijving van een weerzinwekkend mens met gruwelijke denkbeelden die natuurlijk ook maar een mens was, te behouden.
  Vertaling uit het Frans (La disparition de Josef Mengele) – Meulenhoff, 224 pp.
  * Lees ook: HhhH (Laurent Binet), Hanns en Rudolf (Thomas Harding)

  Hoor nu mijn stem – Franca Treur
  Lees hoe een refomeisje zich ontworstelt aan haar strenggelovige jeugd en in de ongelovige wereld belandt. De eenzaamheid van dit meisje, deze vrouw, druipt van de pagina’s. Het is schrijnend om te lezen hoe ze worstelt met de druk die het geloof en haar opvoeding haar opleggen, ze wil het zo ontzettend graag goed doen. En tegelijkertijd ook weer niet. De ongemakkelijke situaties die dit oplevert, zowel in haar gedachtegangen als in haar gedrag, komen heel goed over. Prachtige beschrijvingen, een greep: ‘Satan heeft je precies waar hij je hebben wil. In een broekrok’. ‘Maar toch, toen tante Ma over trouwen begon, verstarde ik, en voelde ik mijn hart omlaag vallen’. ‘Ik kon in het donker niet uit het Bijbels Dagboek lezen, wat ik zelf niet zo erg vond, maar de Heere waarschijnlijk wel. In mijn gebed legde ik hem uit dat dat niet mijn schuld was, alsof ik de Alwetende ook maar iets kon vertellen wat Hij nog niet wist’.
  Prometheus, 350 pp.
  * Lees ook: Dorsvloer vol confetti (Franca Treur), Knielen op een bed violen (Jan Siebelink)

  juli 18, 2018

  Blog, Boeken, Boekrecensie

  Bestseller Boy, Boekrecensie, De bekeerlinge, De cactus, De ommgegang, De schaduw van mijn moeder, De verdwijning van Josef Mengele, Dorsvloer vol confetti, Hajar en Daan, Hanns en Rudolf, HhhH, Hoor nu mijn stem, Knielen op een bed violen, Pieces of her, Turks fruit, zomer

• Een perfecte dag voor literatuur: Turks Fruit en de Ballade van de gasfitter

  Voor de online boekenclub Een perfecte dag voor literatuur lazen we Misschien wel niet van Jannah Loontjens. Het is haar derde roman, maar ik had nog niet eerder iets van haar gelezen dan wel überhaupt van haar gehoord. De teksten op websites en flap kondigen een verhaal aan over een vrouw van nu met man, huis, kinderen en carrière (deze opsomming overigens in willekeurige volgorde); de hedendaagse vele ballen die zij in de lucht moet houden met zorgen, werken, familiebeslommeringen en een sociaal leven. Een sociaal leven dat tegenwoordig niet alleen maar bestaat uit etentjes met vrienden maar ook uit de constante toevoer van informatie via internet, en de social media via telefoon en laptop.
  In het geval van de hoofdpersoon bestaat het sociale leven ook uit een incidenteel snuifje coke – gewoon thuis terwijl de kinderen liggen te slapen – , een sinds haar achtste verdwenen moeder, haar man die een oogje heeft op de grote borsten van de buurvrouw en haar eigen Facebook relatie met een meer dan tien jaar jongere Marokkaan. “Pfff”, dacht ik toen ik dit boek las, “ik ben ook van die generatie, maar ben blij dat haar leven niet het mijne is.” Als ik natuurlijk heel eerlijk ben, heb ik ook wel mijn dingen en verleden en zorgen en twijfels en begrijp ik tot op zekere hoogte datgene wat de hoofdpersoon doormaakt. Dat maakt het boek soms herkenbaar (ik herken me zelf, maar meestal anderen, bijvoorbeeld in dat stukje over de IKEA keuken), maar verder vond ik het niet heel bijzonder. Blijkbaar herkende ik me niet genoeg in het beeld dat van mijn generatie wordt geschetst: Dertigers en jonge veertigers die vaak niet weten wat ze nou eigenlijk willen, die teveel keuzes hebben en voortdurend twijfelen over wat ze leuker of belangrijker vinden. De titel vind ik overigens wel goed gekozen.
  Wat ik wel herkende waren de citaten uit De ballade van de gasfitter. Een sonnettenreeks van de Nederlandse dichter Gerrit Achterberg. Deze bundel verscheen in 1953 en bestaat uit veertien sonnetten. De gasfitter kan ook gezien worden als dichter. Hij moet zowel de gaten dichten als versregels. Prachtig. Voor mijn speciaal onderwerp/gedichten bij mijn mondeling eindexamen Nederlands koos ik deze bundel. Op advies van mijn vader, een wijs en belezen man. Mooi hoe Jannah Loontjens hier die paar regels citeert uit Achterbergs werk en zo de wispelturigheid van de gedachten van de hoofdpersoon beschrijft: van de lekkage in haar woning, via de loodgieter/vriend die gebeld moet worden naar haar favoriete bundel van Achterberg en weer terug.
  En er viel me nog iets op. Iets wat je krijgt als je maar genoeg leest, denk ik. Er is een passage in dit boek over Turks Fruit. Niet over het boek Turks fruit van Jan Wolkers, maar over het echte Turkse fruit, de zoete, zachte lekkernij. Hoofdpersoon Mascha krijgt een doos met Turks fruit cadeau – om uit te delen aan haar vrienden – van de Turkse kruidenier, nadat ze hem heeft gevraagd of hij zijn familie of zijn vrienden belangrijker vindt. Dat uitdelen aan haar vrienden doet ze, ’s avonds tussen het wijn drinken, pokeren en coke snuiven door. Er wordt beschreven hoe zij zelf en de twee andere aanwezige vrouwen het kleverige spul eten. Die avond escaleert de vriendschap. Toevallig las ik hiervoor het boek De verzamelde werken van A.J. Fikry, boekhandelaar. Een boek dat bol staat van de literaire verwijzingen. Hierin beschrijft A.J. Fikry hoe hij altijd gefascineerd was geweest door de beschrijving van Turks Fruit in De leeuw, de heks en de kleerkast (het tweede deel uit de Kronieken van Narnia van C.S. Lewis) waarin Edmund zijn familie verraadt voor een doos Turks fruit. Fikry bedacht dat het dan wel heel erg lekker en bijzonder moest zijn, wilde je je er je familie voor verraden. Toen hij later van zijn vrouw een doos cadeau kreeg en het Turks fruit (“een soort poederig, kleverig snoep”) zag en proefde was hij nog nooit zo teleurgesteld. Er wordt door hem gesuggereerd dat er niet veel voor nodig is dan om je familie te verraden. Is dat wat Mascha in Misschien wel niet doet? Nee, vast niet. Of misschien wel?

  Misschien wel niet. Jannah Loontjens. Uitgeverij Ambo Anthos. 236 pp.
  Lees hier wat andere bloggers voor Een perfecte dag voor literatuur van dit boek vonden.

  september 15, 2014

  Blog, Boeken, Boekrecensie, Een Perfecte Dag voor Literatuur

  Ballade van de gasfitter, boekhandelaar, Een perfecte dag voor literatuur, Gerrit Achterberg, Jannah Loontjens, Misschien wel niet, Turks fruit, Verzamelde werken van A.J. Fikry