
Voor mijn recensiewerk bij NBD Biblion las ik twee spannende Engelstalige thrillers
Thirteen – Steve Cavanagh
Een rechtbank-, politie-, crime- en psychologische thriller in een. Too much? Zou je denken, maar verhaal zit goed in elkaar en er zijn geen losse eindjes. Tot op het laatst blijft het spannend. Tweede deel in serie die om voormalig oplichter, tegenwoordig strafrechtadvocaat Eddie Flynn draait. Dit keer moet hij op creatieve wijze de jury overtuigen van de onschuld van een van moord verdachte acteur. Niet gemakkelijk als de echte moordenaar tot in de rechtszaal doordringt. (Orion Publishing Co, 2018).
Something in the water – Catherine Steadman
Op een paradijselijk eiland vindt het pasgetrouwde stel Erin en Mark iets dat hun wereld op zijn kop zet. Ze besluiten het risico te nemen en de vondst voor zichzelf te houden. Samen bedenken ze een plan waarvan ze de gevolgen onmogelijk kunnen overzien. Beiden hebben ze zo hun eigen motieven om telkens een nieuwe draai aan de gebeurtenissen te geven, die elkaar in hoog tempo opvolgen. Lukt het ze om hun idealen te behouden, hun financiële problemen op te lossen en elkaar niet te verliezen onder de enorme druk die hun besluit tot gevolg heeft? De prijs om het vol te houden is veelbelovend, de prijs die ze uiteindelijk betalen is hoog. Deze thriller zit ontzettend goed in elkaar en geeft tot het einde kleine en grote wendingen die je als lezer niet ziet aankomen, maar die wel helemaal kloppen. Deze psychologische thriller is een veelbelovend debuut in vlot Engels en een eigen stijl van Engelse schrijfster en actrice die onder andere speelde in Downton Abbey. (Simon & Schuster Ltd, 2018).
Ook nog wat Nederlandse boeken…
De eilandenruzie – Jozua Douglas
Het was kinderboekenweek en dus was er ook weer een nieuw kinderboekenweekgeschenk. Deze keer las ik het mee, samen met mijn kind. Wat een leuk verhaal. Het is een los te lezen deel in de serie Costa Banana over de kinderen van de president Pablo Fernando: Rosa en Fico. Een verhaal vol humor, weetjes en spanning, over dingen en personen die niet zijn wat ze lijken en over rare volwassenen en slimme kinderen. (Uitgeverij De Fontein, 2018).
Winter in Gloster Huis – Vonne van der Meer
Ook voor mijn boekenclub werd er weer boek gelezen. Dit maal de zogenoemde pamfletroman van Vonne van der Meer over de maakbare dood. Een pamfletroman, een roman met een boodschap. Ja, die vind ik wel in dit boek. Door de toenemende vergrijzing, de betere gezondheidszorg, worden mensen ouder. Maar wat nou als deze mensen eenzaam zijn, anderen niet tot last willen zijn of vinden dat ze klaar zijn met hun leven? Wat nou als deze mensen graag zelf beslissen of en wanneer ze sterven op een voor hen aanvaardbare en gecontroleerde manier? Daar gaat dit boek over. Twee broers die zoveel geld erven dat financiën geen issue meer zijn, bouwen allebei een hotel: in het ene kunnen mensen inchecken om begeleid te worden bij hun zelf gekozen moment van overlijden, in het andere kunnen ze terecht als ze uiteindelijk toch twijfels krijgen hierover. In dat tweede hotel dat Gloster Huis heet, krijgen ze de kans te ervaren dat ze iemand zijn om wie gegeven wordt, iemand die er toe doet. Het leverde mooie discussies en gesprekken op aan tafel met mijn leesclubgenoten over ouder wordende ouders, de zorg in Nederland, uitzichtloos lijden en nog meer. (Atlas Contact, 2015).
En dan die twee boeken van Celeste Ng… Dit zijn verhalen die je nog lang met je meedraagt…
Everything I never told you – Celeste Ng
Het debuut van de Chinees-Amerikaanse Celeste Ng laat je niet makkelijk los. In dit sober vertelde verhaal over een Chinees-Amerikaanse familie in zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw gaat het over alles wat de vader, moeder en hun twee dochters en een zoon aan elkaar zouden willen vertellen maar dat niet doen. Het is het verhaal van onuitgesproken wensen, diep weggestopte trauma’s en gevoelens en al dan niet bewuste conditionering van je kinderen op basis van je eigen ervaringen. Hartverscheurend, maar zo prachtig beschreven. Het is uiteindelijk oudste dochter Lydia die het patroon doorbreekt, maar de manier waarop brengt het gezin nog dichter aan de rand van de afgrond. (Black Friars, 2014). Ook in het Nederlands vertaald als Wat ik nooit eerder heb gezegd (A.W. Bruna Uitgevers).
Little fires everywhere – Celeste Ng
Voordat ik haar andere boek las, las ik dit boek. Dezelfde thematiek is ook in dit boek aanwezig. Verwachtingen van je zelf over je zelf en je gezinsleden en de mensen in de omgeving. Hier gaat het over een gezin dat overhoop gegooid wordt door de komst van een moeder met haar dochter. Nieuwe relaties en vriendschappen worden aangegaan, perspectieven veranderen en zekerheden worden onzeker. Als moeder Elena Richardson haar picture perfect leventje te zeer ziet veranderen door toedoen – in haar ogen – van moeder Mia Warren, ontdekt ze een geheim over deze laatste. Mia blijkt echter niet de enige met een geheim te zijn. Een roman over ‘het gewicht van geheimen, de oorsprong van kunst en identiteit, de woeste aantrekkingskracht van het moederschap en het gevaar dat schuilt in het geloof dat je rampspoed kunt vermijden door volgens de regels te leven…’ (vrij vertaald van de Engelstalige tekst op de website van de auteur). (Penguin Books, 2017). Ook in het Nederlands vertaald als Kleine brandjes overal (Signatuur).
De laatste maand van de zomer van 2018 is alweer aangebroken. Tijdens de vele zonne-uren van de afgelopen maanden heb ik ook weer wat gelezen. Nooit genoeg natuurlijk, wel weer genoten…Ik vertel je er graag iets meer over…
De Servische Darko (20) is op zijn elfde met zijn ouders naar Nederland gekomen vanuit voormalig Joegoslavië. Nederland wordt gezien als land met ongekende mogelijkheden en Darko is vastbesloten wat van zijn leven te maken. Opgeslokt door het volwassen worden, zijn werk, de liefde, de verleidingen van Rotterdam en het nog steeds leren van de taal, blijkt het nog niet zo gemakkelijk om dit te bereiken. Ook zit hij met vragen over het verleden, de rol van zijn vader in de oorlog en hun reis naar Nederland.
Precies op het moment dat ze beseffen dat hun relatie echt is en dat dit wel eens zou kunnen betekenen dat ze echt voor elkaar gaan kiezen, gebeurt er iets in het leven van dertigers Bruch en Emilia, wat hun relatie voorgoed zal bepalen…
Hoe lees ik? Dat is de vraag die lezer en uitgever en columniste en recensente en lector Lidewijde Paris zichzelf stelt. Niet zozeer omdat zij dat zelf niet weet, maar omdat het een vraag is die ze regelmatig van andere lezers krijgt. Omdat ze dacht dat zij met haar decennialange leeservaring daar wel iets zinnigs over kan zeggen, besloot ze aan de hand van haar eigen leeservaringen, leesmethodes en leesprocessen dit overzichtelijke boek te schrijven om andere lezers een handvat te reiken waarmee zij meer uit een boek kunnen halen, mochten zij dat willen.
Wie vlucht en wie blijft is het derde deel van een vierluik die ook wel bekend staat als de ‘Napolitaanse romans’ van de schrijfster Elena Ferrante. Ondanks de subtiele hints vooraf dat het misschien goed zou zijn om eerst de twee voorgaande delen te lezen om dit derde deel goed tot zijn recht te laten komen, dacht ik eigenwijs als ik ben en met tijdgebrek dit deel ook wel als stand alone te kunnen lezen.
De schoppenvrouw komt er bij het kaartleggen niet goed vanaf. Deze donkere vrouw (innerlijk en uiterlijk) staat voor onrust, geheimen, duisternis. Het zou om een gescheiden vrouw gaan of een weduwe. Iemand die geheimen en schandalen niet schuwt en ze zelfs opzoekt of ze groter maakt.